04 Δύο άμεσα ζητήματα
Η βαριά βιομηχανία είναι ένα πρόβλημα και Χρειάζεται απανθρακοποίηση. Φωτογραφία: Wikipedia Steelmaking. CC BY 2.0
01. Απανθρακοποίηση των βαρέων βιομηχανιών
Οι τρεις μεγαλύτεροι βιομηχανικοί τομείς που δημιουργούν τεράστια ποσότητα CO2 και χρησιμοποιούν πολλή ενέργεια στην μορφή ηλεκτρικής ενέργειας και θερμότητας είναι οι τομείς του σιδήρου και χάλυβα, τσιμέντου / χημικών και πετρελαίου, φυσικού αερίου, κάρβουνο. Αυτοί οι τομείς αντιπροσωπεύουν περίπου το 50% των συνολικών παγκόσμιων εκπομπών CO2. Για τους σχεδόν μόνιμους τομείς, π.χ. σίδηρο / χάλυβα και τσιμέντο / χημικά προϊόντα, η επίδρασή τους στο CO2 μπορεί να απαλειφθεί πλήρως ή ως επί το πλείστον με τη χρήση ανανεώσιμων πηγών ηλεκτρικής ενέργειας ή θερμότητας από CSP (Συγκεντρωμένη ηλιακή ενέργεια). Το HDR (Hydrogen-based Direct Reduced iron / Βασισμένο στο Υδρογόνο Σίδηρο από άμεση αναγωγή) είναι μια διαδικασία που μπορεί να μειώσει κατά περίπου 97% τις εκπομπές CO2 από την παραγωγή χάλυβα. Στην Αυστραλία προτείνεται επί του παρόντος να αντικατασταθεί η ηλεκτρική ενέργεια από άνθρακα με την ενέργεια του πράσινου υδρογόνου σε αυτές τις βιομηχανίες.
02. Ισοστάθμιση Κόστους Ηλεκτρικής Ενέργειας (LCOE)
Ένα σοβαρό πρόβλημα στο οποίο πρέπει να δώσουν προσοχή τα έθνη και οι εταιρείες ηλεκτρικής ενέργειας και ειδικότερα σε σχέση με την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας είναι αυτό του Ισοπεδωμένου Κόστους Ηλεκτρικής Ενέργειας / Levelized Cost Of Electricity (LCOE). Το LCOE είναι ένα μέτρο του μέσου, συνολικού τρέχοντος κόστους παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας ενός σταθμού ηλεκτροπαραγωγής κατά τη διάρκεια ζωής τους. LCOE = (Άθροισμα κόστους κατά τη διάρκεια ζωής) διαιρούμενο με το (άθροισμα παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας κατά τη διάρκεια ζωής. Θα πρέπει να αναδεικνύει εάν υπολογίζεται σωστά πόσο θα πρέπει να πουλάει ένας σταθμός ηλεκτροπαραγωγής μια μονάδα ισχύος που παράγει για να καλύψει τη λειτουργία, τη συντήρηση και το κόστος κατασκευής, διάθεσής του.
Για παράδειγμα, οι σταθμοί παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από άνθρακα είχαν το κυρίαρχο ποσοστό της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας των περισσότερων εθνών και εργάζονταν στη μέγιστη παραγωγή τους 24/7 (24 ώρες το 24ωρο 7 μέρες την εβδομάδα) 365 ημέρες το χρόνο. Την τελευταία δεκαετία περίπου, εναλλακτικές πηγές παραγωγής ενέργειας και μπαταρίες παρείχαν σημαντική ποσότητα ενέργειας και υποστήριξη στα δίκτυά τους. Αυτό σε ορισμένες χώρες είχε ως αποτέλεσμα τη μετακίνηση των σταθμών ηλεκτροπαραγωγής με άνθρακα από έναν κυρίαρχο πάροχο ενέργειας σε έναν εφεδρικό, υποστηρικτικό ρόλο. Αυτό έδωσε τη δυνατότητα σε ορισμένα έθνη να κλείσουν ορισμένους από τους σταθμούς παραγωγής ενέργειας από άνθρακα. Όσο λιγότερο χρόνο αφιερώνει ένας σταθμός άνθρακα ή οποιοδήποτε σταθμός παραγωγής ενέργειας, επειδή υποστηρίζει αντί να λειτουργεί ένα ηλεκτρικό δίκτυο, τόσο πιο δύσκολο είναι να είναι ανταγωνιστικό σε τιμή. Συνήθως αυτό έχει ως αποτέλεσμα να κλείσει.